Argentinië greep keihard in toen de eerste coronagevallen geconstateerd werden. Doordat de ziekte aanzienlijk eerder in Azië en Europa geïntroduceerd was, had het land ruim de tijd om te voorzien dat de ziekte meer was dan een simpele griep en waren breed gedeelde theoriën over het ‘afvlakken van de curve’ en de voordelen van een snelle en strenge lockdown reeds in de beginfase bekend. Mede door de nauwe banden met zwaar getroffen landen zoals Spanje, Frankrijk en Italië, was vanaf de start duidelijk dat er geen halve maatregelen getroffen moesten worden. Dat was dan ook niet het geval.
Allereerst werden vluchten uit het zwaar getroffen Italië naar een aparte vleugel van het vliegveld gedirigeerd. Enkele dagen later werden binnen het tijdsbestek van een paar uur álle vluchten wereldwijd geweerd, waardoor passagiers die tijdens het nemen van dat besluit in het vliegtuig zaten, bij aankomst de keus hadden om 14 dagen in quarantine te gaan of direct weer terug te vliegen. Argentinië poogde daarmee de import van corona uit zwaar getroffen landen of regio’s zoals de Verenigde Staten, buurland Brazilië en Europea te voorkomen.
Een Argentijn die de quarantaine probeerde te omzeilen door via Uruguay met de boot te komen en corona bleek te hebben, werd zonder pardon opgepakt en de 400 andere passagiers van de veerboot tussen Montevideo en Buenos Aires werden per direct in een hotel geplaatst met een beetje eten en een groot vraagteken boven hun hoofd. Vanwege de soms nogal hysterische media aandacht voor dit soort gevallen, werden ook Europeanen en Amerikanen die al maanden of zelfs jaren in Argentinië rond reisden of woonden al snel verdacht. Sommige toeristen werden middenin de nacht van hun ho(s)telbed gelicht voor een medische en paspoortcontrole en het simpele feit Europeaan te zijn of een andere taal dan Spaans te spreken, kan voor verklikkers aanleiding zijn om de politie in te lichten. Een paar weken later is er zelfs een heuse kliklijn in het leven geroepen om mensen die zich niet aan de regels hielden, aan te geven.
Naast het sluiten van de grenzen, wordt meteen ook binnen Argentinië een strenge lockdown ingesteld. De provinciegrenzen gaan dicht, op grensovergangen staan zwaar bewapende patrouilles, kinderen mogen niet meer naar school, thuiswerken wordt verplicht, het openbaar vervoer wordt stilgelegd en alle horeca, winkels en kantoren worden gesloten. Alleen supermarkten en apotheken mogen door maximaal 1 persoon bezocht worden en kinderen mogen überhaupt de deur niet uit. Toen ik eens met mijn pasgeboren tweeling over straat wandelde en één van hen de borst gaf, omdat ze begon te huilen, kwamen er meteen twee patrouilles op me af gewandeld met de vraag of ik naar huis kon gaan. Er hing immers een camera boven het pleintje waar ik zat en dan zouden ze problemen kunnen krijgen. Hoewel ik me de onschuld zelve voelde, was ik op dat moment dus toch een crimineel. Dat ik niet de enige ben met een dergelijke ervaring, blijkt wel uit de berichtgeving, dat er al snel meer arrestaties waren verricht vanwege het overtreden van de regelgeving, dan dat er coronagevallen waren. Een voorbeeld van een middel dat erger is dan de kwaal?
Wat opvalt bij veel van de maatregelen, is dat de centrale regering vaak opeens een maatregel aankondigt, waarna de gouverneurs van de provincie met de handen in het haar zitten hoe ze die gaan implementeren. Zo werden we blij gemaakt met het nieuws 500 meter rondom huis te mogen wandelen en werd dat privilege een dag later al weer ingetrokken. De ene dag dat de regel nog wel van toepassing was, hebben we naar hartenlust door de wijk gewandeld.
Inmiddels duurt de lockdown al bijna 4 maanden voort en gaan de kids al die tijd niet naar school. Hoewel ze de eerste 6 weken super gemotiveerd en ijverig waren en daarbij ook nog werden afgeleid door de geboorte van hun tweelingzusjes, zijn ze het thuis zitten nu wel echt zat en missen ze hun vriendjes. Ik probeer elke keer weer een nieuw thuisavontuur te bedenken en gelukkig doen ze daar zelf ook actief aan mee. Zo heeft onze zoon het huis vol boobytraps gelegd, nadat hij Home Alone 1 tot en met 4 gekeken. Dat komt mooi uit, want nadat de regering – weer heel ad hoc – aankondigde duizenden gevangenen vrij te laten vanwege het risico op coronabesmettingen, waren er door het hele land potten- en pannenprotesten. Veel mensen gaven daarmee hun ontevredenheid te kennen, wat opvallend was, nadat de populariteit van President Fernandez eerder door zijn kordate optreden om de coronacrisis te beteugelen, tot een approval rate van 81% was gestegen. Ons huis is nu echter goed beveiligd met knikkers onderaan de trap, bakstenen op de rand van het balkon en strak gespannen touwtjes bij alle ingangen. Eén van onze dochters is bij het begin van de quarantaine in Harry Potter deel 1 begonnen en heeft nu bijna de hele reeks uit. Tussendoor spreekt ze alleen nog over eenhoorns, toverstokken en andere fantasiefiguren, wat gelukkig goed aansluit op haar schoolopdracht om sprookjes te analyseren.
Comments